Dieta ketogeniczna opiera się na zmianie sposobu odżywiania, która radykalnie wpływa na procesy metaboliczne, zachodzące w organizmie człowieka. Według zasad prawidłowego żywienia podstawę każdego posiłku powinny stanowić produkty zbożowe: chleby, makarony, kasze, ziemniaki, płatki, miód, owoce itd., jako podstawowe źródło energii (od 45 do 65%). W diecie ketogenicznej węglowodany zostały całkowicie zastąpione przez tłuszcze.

Okazuje się bowiem, że nadmiar tłuszczu w diecie nie powoduje przyrostu tkanki tłuszczowej, a wręcz przeciwnie – przyczynia się do jej redukcji w organizmie. Zjawisko to zostało nazwane stanem ketozy. Polega na pozyskiwaniu energii przez organizm z własnej tkanki tłuszczowej, przez co ta ulega z czasem znacznemu zmniejszeniu. Aż trudno uwierzyć, że właśnie tak działa dieta ketogeniczna.

Główne założenia diety keto to: spożywanie tłuszczy i wyeliminowanie węglowodanów, a ponadto znaczne ograniczenie posiłków zawierających cukier – owoców i warzyw. W diecie ketogenicznej należy spożywać produkty z dużą zawartością tłuszczu, a więc tłuste mięsa, ryby, oleje, śmietanę i masło oraz orzechy. Tłuszcze powinny być wysokiej jakości, a więc nie rafinowane, tylko tłoczone na zimno. Szczególnie zalecana jest: oliwa z oliwek, olej kokosowy, olej sezamowy, olej z awokado oraz masło kokosowe. Z owoców wskazane jest awokado, a z warzyw dopuszczalne jest spożywanie brokułów, papryki, pomidorów i ogórków. Można również jeść grzyby, najlepiej smażone na oleju.

Główną zaletą tej diety jest spadek tkanki tłuszczowej, dzięki czemu usprawnia się pracę serca, nerek i wielu innych narządów oraz układów. Obniża się również ciśnienie tętnicze krwi oraz zmniejsza się poziom cukru, cholesterolu i trójglicerydów, co zapobiega zawałom serca, udarom i miażdżycy tętnic. Ketoza stosowana jest w leczeniu opornej na leki padaczki, szczególnie u dzieci. Stosuje się ją również (po niewielkiej modyfikacji) w leczeniu i kontrolowaniu cukrzycy. Prowadzone badania wskazują także na korzystny wpływ diety ketogenicznej przy leczeniu choroby Alzheimera, Parkinsona, autyzmu, stwardnienia zanikowego bocznego, nowotworów mózgu, bólów głowy oraz zaburzeniach snu.